Witam Was Kochani!

Niezmiennie dziękuję za zdjęcia oraz filmy!

Jest mi ogromnie miło i nadal zachęcam do kontaktu, można to robić za pomocą e-maila (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.) wiadomości sms lub aplikacji Messenger

Za nami kolejny tydzień pracy.

W tym tygodniu porozmawiamy sobie o dzieciach

ich  prawach i obowiązkach a także  co różni, a co łączy dzieci.

Porozmawiamy o Waszych marzeniach.

W tym tygodniu 1czerwca obchodzić będziecie swoje święto – Dzień Dziecka.

 

Z tej okazji życzę Wam Drogie Dzieci

zdrówka, szczęścia, spełnienia najskrytszych marzeń,

a radość i uśmiech niech Wam towarzyszą każdego dnia.

https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ

 

 

Temat tygodnia : „Dzień Dziecka”

Karta Pracy cz.4. str. 29,30, 31, 32, 33

- kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkiem - pamiętajmy i przypominajmy dzieciom o konieczności mycia rąk z przestrzeganiem kolejnych etapów tej czynności.

- zestaw ćwiczeń gimnastycznych  –  sprawne wykonywanie ćwiczeń gimna­stycznych, rozwijanie dużej motoryki:

• „Razem” – podawanie piłki górą.

Dziecko  siedzi w rozkroku na krzesełku podaje piłkę górą lub dołem rodzicowi. Jeśli jest chętne rodzeństwo pierw­sze dziecko podaje górą pikę następnemu, a ono przekazuje ją kolejnemu, aż do samego koń­ca i z powrotem. Następnie pierwsze dziecko podaje piłkę bokiem. Ćwiczenia powtarzamy kilka razy.

• „Celowanie” – ćwiczenie celności.

Rodzic ustawia na środku pokoju  dużą piłkę . Dwa lub trzy  metry od niej staje dziecko, które otrzymuje  małą pi­łeczkę (np. tenisową) i ma za zadanie trafić nią w dużą piłkę. Ćwiczenie powtarzamy.

• „Złap mnie, jeśli potrafisz” – ćwiczenie precyzji ruchów i refleksu. Dziecko stają przy ścianie. Rodzic daje piłkę , dziecko ma odbić od ściany i złapać. Następnie musi wykonać dodatkowe zadanie przed złapaniem piłki, np. klasnąć, złapać się za włosy, dotknąć kolan, skrzyżować dłonie na piersiach itp.
• „Wzajemne wsparcie” – ćwiczenie współpracy.( mile widziane rodzeństwo lub ktoś do pomocy aby była współpraca)

     Dzieci leżą na plecach jedno obok drugiego.

     Rodzic  turla piłkę, dzieci  podpierają się rączkami z tyłu i podnoszą

      nogi, by piłka swobodnie się prze­turlała. W kolejnej rundzie Rodzic

     turla piłkę szybciej. Jeśli któreś dziecko przeszkodzi turlającej się

     piłce, zastępuje Rodzica.

• „Szczur” – ćwiczenie zwinności(ćwiczenie najlepiej przeprowadzić na dworze)

Dzieci stoją w kręgu. Jedna osoba wchodzi do środka, trzyma skakankę i kręci nią dookoła własnej osi nisko nad ziemią. Pozostali przeskakują na zmianę na prawej i lewej nodze nad kręcącą się skakanką. Ta osoba, której skakanka dotknie, wchodzi do środka koła i kręci nią w następnej rundzie.

 -  Piosenka o prawach dziecka – rozwijanie pamięci słuchowej, słuchu fonematycznego, wdrażanie dzieci do uważnego słuchania utworu i wypowiadania się na jego temat.

Za chwilę posłuchamy piosenki, która mówi nam o prawach dzieci na całym świecie. Poproszę Cię, żebyś podczas słuchania postarał  się zapamiętać, o jakich prawach dziecka śpiewają dzieci w piosence.

https://www.youtube.com/watch?v=Mudintn3BM4

Piosenka o prawach dziecka

sł. i muz. Jerzy Kobyliński

Mam prawo żyć,

Mam prawo być sobą,

Czuć się bezpiecznie, wolną być osobą.

Mam prawo kochać i kochanym być,

Nie można mnie krzywdzić, poniżać i bić.

Mogę się śmiać,

Może się dziać pięknie,

Pragnę być zdrowy, rosnąć w swoim tempie.

Mam prawo wybrać sam przyjaciół swych,

Nie można mnie zmuszać do uczynków złych.

Ref.: Dziecka prawa poważna sprawa,

         Dziecka prawa to nie zabawa.

Mam prawo śnić, mam prawo być inny,

Mogę być słabszy, lecz nie czuć się winny.

Mam prawo śpiewać głośno, kiedy chcę,

Mam prawo płakać cicho, gdy mi źle.

Ref.: Dziecka prawa poważna sprawa,

         Dziecka prawa to nie zabawa.

Rozmowa o słowach piosenki:

·       O czym jest piosenka?

·       O jakich prawach dziecka jest w niej mowa?

 

-  „Prawda – nieprawda” – rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat, ćwiczenie umiejętności logicznego myślenia.

Rodzic  wypowiada różne zdania. Jeśli zdaniem dziecka  zdanie jest prawdziwe, klaszcze, jeśli nieprawdziwe – tupie nogami.

Przykładowe zda­nia:

• Nikt nie może mnie zmuszać do robienia złych rzeczy.
• Mogę zmusić kolegę, żeby grał ze mną w piłkę.
• Nikt nie może czytać moich listów bez pozwolenia.
• Mogę bawić się tylko z kolegami, których wybierze (imię dziecka).
• Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi.
• Mam prawo do tajemnic i własnego zdania.
• Mogę bawić się tylko z koleżankami, które wybierze (imię dziecka).

·       Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić i bić.

 - „Nasze prawa” – praca plastyczna ; rozwijanie umiejętności wy­rażania myśli za pomocą środków plastycznych, rozwijanie sprawności małej motoryki.

 Waszym zadaniem jest stworzenie plakatu, który będzie pokazywał, jakie prawa dzieci są dla was najważ­niejsze. Możecie rysować, pisać, wyklejać i ozdabiać dowolnie plakat.

Oczywiście czekam na zdjęcia waszych prac 

Zachęcam do wykonania :

KPcz.4str. .29a – dopasowywanie treści przeczytanej przez rodzica do obrazka:

1. prawo do wychowania w rodzinie, 2. prawo do ochrony przed przemocą, 3. prawo do zabawy i wypoczynku, 4. prawo do wyrażania własnych poglądów, 5. prawo do opieki zdrowotnej, 6. pra­wo do edukacji.

KPcz.4str.29b – odczytywanie krótkich zdań, łączenie ich z odpowiednimi obrazkami, rysowa­nie swoich obowiązków w domu i podczas zajęć.

-,, Dzieci świata”  – rozwijanie umiejętności uważnego słuchania utworu i rozumienia jego treści, wypowiadania się na zadany temat, rozwijanie pamięci słuchowej

Dzieci świata

Wincenty Faber

W Afryce w szkole na lekcji,

Śmiała się dzieci gromada,

Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,

Że gdzieś na świecie śnieg pada.

A jego rówieśnik Eskimos,

Też w szkole w chłodnej Grenlandii,

Nie uwierzył, że są na świecie

Gorące pustynie i palmy.

Afryki ani Grenlandii

My także jak dotąd nie znamy,

A jednak wierzymy w lodowce,

W gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata,

chcemy ręce uścisnąć mocno

i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,

jak i z nas samych wyrosną.

Rozmawia  na temat  treści wiersza:

• Z czego śmiały się afrykańskie dzieci i dlaczego?
• Gdzie mieszkają Eskimosi?
• O czym nie wiedziały dzieci w Grenlandii?
• Co łączy dzieci na całym świecie?

-  „Dzieci z różnych stron świata” – poszerzanie słownika czynnego dzieci o skoja­rzenia związane z podobieństwem dzieci z różnych zakątków świata i różnicami między nimi, doskonalenie umiejętności wypowiadania się na określony temat

Oglądanie zdjęć przedstawiających dzieci z różnych stron świa­ta oraz ich domów,(proszę nie drukować karty tylko ją omówić z dzieckiem) wypowiadanie się dzieci na temat wyglądu rówieśników z innych krajów. Ważne, by nie były to stereotypowe, schematyczne wyobrażenia o mieszkańcach innych krajów i kontynen­tów. Warto podkreślić, że dzieci z Afryki czy Azji, mieszkające w miastach, mają domy i ubrania po­dobne do tych, które znamy. Rodzic zadaje pytanie:

• Co różni, a co łączy dzieci na całym świecie? Dzieci na podstawie zdjęć wypowiadają się na temat podobieństw i różnic w wyglądzie dzieci z różnych stron świata. Powinny zwrócić uwagę na kolor włosów, karnację, wzrost, sylwetkę, nastrój.
• Dlaczego jedne dzieci są wesołe, a inne smutne?
• Jak możemy pomóc tym, które wyglądają na smutne?
• Z jakich krajów mogą pochodzić te dzieci?

Rodzic może podać krótką informację, np.:

• Wiele dzieci mieszka w krajach biednych. Muszą pracować, aby pomóc rodzicom w utrzymaniu rodziny. W Ameryce Południowej dzieci pracują w kopalniach, pchają ciężkie wózki załadowane węglem. Mali Afrykanie najczęściej spędzają czas na pastwiskach, pasąc bydło. Dzieci wymieniają różne sposoby pomocy niektórym dzieciom z biednych rejonów świata (kupowanie produktów ze spe­cjalnym znaczkiem, akcje charytatywne, zbieranie darów itp.).
• 

Zachęcam do wykonania :

KPcz.4str. 30a – uzupełnianie ilustracji nalepkami, rozmowa na temat praw dziecka.

KPcz.4str.30b – uzupełnianie tabeli nalepkami, czytanie zdań z poznanych liter, zapisywanie i obliczanie działania.

-  Zabawy w ogrodzie – zabawy ruchowe na świeżym powietrzu,

Drogie dzieci korzystajcie z pięknej pogody i jeśli jest to możliwe. Zachęcam Was do spędzania jak najwięcej czasu na świeżym powietrzu. W przedszkolu o tej porze roku nie było dnia, żebyśmy nie byli na świeżym powietrzu. Wiem, że wielu Was ma swoje podwórka i małe place zabaw, więc zapraszam do zabawy na powietrzu. Jeśli są wśród Was tacy, co niestety nie mają takiej możliwości to zapraszam na spacer do parku, lasu jeśli tylko czas waszych rodziców na to pozwala.

 - „Mój portret” – praca plastyczna; wyrażania my­śli gestem, rozwijanie wyobraźni plastycznej, estetyki, ćwiczenie umiejętności planowania własnej pracy, ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, doskona­lenie sprawności motoryki małej.

Dziecko przegląda się w lusterku, zwracając uwagę na kolor włosów, oczu, uczesanie, cechy charakterystyczne (pieprzyk).

Wymyśla i pokazuje  w lusterku różne miny wyrażające radość, smutek, strach, zdziwienie, złość.         

Rodzic omawia sposób wykonania portretu (dziecko będzie rysować tylko głowę i ramiona). Wyróżnia z dzieckiem części głowy, twarzy, szyję, ramiona.

Dziecko  rysuje swój portret kredkami na okrągłych kartonach (z kartonu A4 wycinamy jedno duże koło).

Gotowy portret podpisuje swoim imieniem samodzielnie lub przy pomocy Rodzica. (mogą też odwzorować swoje imię z wizytówki).

Oczywiście czekam na zdjęcia waszych portretów.

- „Kto to jest?”– ćwiczenie umiejętności polisensorycz­nego rozpoznawania przedmiotów, osób, poszerzanie słownika czynnego dzieci o skojarzenia związane z opisywaniem wyglądu, doskonalenie umiejętności wy­powiadania się na określony temat, czekania na swoją kolej.

Dziecko ma zawiązane oczy. Jego zadaniem jest rozpoznanie jedynie zmysłem dotyku kto jest przed nim. Zabawa z rodziną. Osoby zmieniają się miejscami.      W zabawie dotykamy włosów, twarzy, ubrania. Odmianą zabawy może być rozpoznawanie zabawek lub innych rzeczy wybranych przez uczestników

- ,,Kolorowy pociąg’’– wysłuchanie wiersza, rozmowa na temat jego treści

Kolorowy pociąg

S. Daraszkiewicz

Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,

w barwnych chorągiewkach, kolorowych kwiatach.

A w pociągu olbrzymia gromada,

i na każdej stacji ktoś jeszcze dosiada.

Wsiadajcie pasażerki i pasażerowie,

lecz niech każdy o sobie opowie.

Ja jestem Murzynka, mam kręcone włosy,

daję wam w podarku dwa duże kokosy,

a może nie wiecie, co to znaczy kokos?

To palmowy orzech, co rośnie wysoko

W niskim ukłonie czoło chylę,

mam dla was figi i daktyle.

Przyjeżdżam do was na wielbłądzie,

kto ma odwagę, niech wsiądzie.

Mam dwie pałeczki zamiast łyżeczki

i pałeczkami jem ryż z miseczki.

Piszą pędzelkiem, sypiam na matach,

a mój podarek – chińska herbata.

Na zielonym stepie stado wołów pasam,

łapię dzikie konie za pomocą lassa.

Lasso to jest długa, bardzo długa lina,

a moja ojczyzna zwie się Argentyna.

Francja jest złota i zielona,

Francja ma słodkie winogrona.

Rodacy moi z tego słyną,

że robią wino, dobre wino.

Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,

w barwnych chorągiewkach, w kolorowych kwiatach.

Kolorowy pociąg wesoła muzyka,

a więc proszę wsiadać, proszę drzwi zamykać.

Już ruszył nasz pociąg i gwiżdże, i mknie.

Jak dobrze, jak milo, że zabrał i mnie.

Śpiewamy piosenkę, bębenka nam brak,

a koła wirują: tak, tak, tak, tak, tak.

Rozmowę na temat treści wiersza:

·       Jakiej narodowości dzieci wsiadały kolej­no do pociągu?

·       Jak nazywają się kraje, z których pochodziły?

·        Czy pamiętasz, w jakiej kolejności wsiadały dzieci?

·       Kto pierwszy wsiadł do pociągu?

·        Kto wsiadł ostatni?

·       Jak myślisz, kto przyjechał na wielbłądzie?

·       Kto je ryż pałeczkami?

·        Jak się jeszcze przedstawiło chińskie dziecko?

·       Jak spędza dzień dziecko w Argentynie?

·       Z czego słynie Francja?

·       Co można powiedzieć o dziecku z Polski – jak wygląda, co lubi robić, co lubi jeść?

·       Czy wszystkie dzieci w Polsce są takie same?

·       Czy w rzeczywi­stości dzieci opisane w wierszu zawsze tak wyglądają i się zachowują?

Rodzic zwraca uwagę na to, że dzieci w wierszu są przedstawione w bardzo uproszczony sposób. W rzeczywistości niezależnie od regionu świata, który zamieszkują, mogą różnie wyglądać, lubić różne rzeczy. Wszystkie dzieci na świecie łączy chęć zabawy, miłość do opiekunów itp.

- ,,Kolorowe dzieci” –zabawa przy piosence; podczas zwrotki dzieci pląsają, podskakują, a w czasie refrenu  klaszczą. Jeśli można stworzyć parę to w parach klaszczą w ręce partnera.

https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4

- „Kraje i ich mieszkańcy” – zabawa językowa; doskonalenie percepcji wzrokowej, ćwiczenie umiejętno­ści czytania, rozpoznawania niektórych liter, układanie napisu zgodnie ze wzorem.

Rodzic pisze na małych karteczkach nazwy krajów i ich mieszkańców. Zadaniem dziecka jest dopasowanie napisu do siebie np.:

• Polska – Polak, Polka
• An­glia – Anglik, Angielka
• Francja – Francuz, Francuzka
• Turcja – Turek, Turczynka,
• Rosja – Rosjanin, Rosjanka
• Chiny – Chińczyk, Chinka
• Włochy – Włoch, Włoszka
• Czechy- Czech, Czeszka
• Ukraina- Ukrainiec, Ukrainka,
• Australia – Australijczyk, Australijka,
• Niemcy- Niemiec, Niemka
• Hiszpania – Hiszpan, Hiszpanka
• Brazylia – Brazylijczyk, Brazylijka
• Litwa- Litwin, Litwinka
• Szwecja – Szwed, Szwedka

Zachęcam do wykonania :

KPcz.4str. 31a – odszukiwanie obrazków postaci na podstawie ich sylwet.

KPcz.4str.31b – odnajdywanie wspólnych cech dzieci na zdjęciach, rysowanie symboli

-,, Moja fantazja” – rozwijanie umiejętności uważnego słuchania utworu i rozumie­nia jego treści, wypowiadania się na temat utworu, rozwijanie pamięci słuchowej.

https://www.youtube.com/watch?v=fJKRESz8ZhE  

Rozmowa po wysłuchaniu piosenki :

·       Jakie było szkiełko z piosenki?

·        Co sprawiło, że można było dolecieć aż do gwiazd?

·       Jak inaczej możemy nazwać fantazję?

Rodzic odtwarza jeszcze raz nagranie piosenki, a dziecko  starają się zaśpiewać refren.

Jeśli ktoś ma ochotę może oczywiście nauczyć się śpiewać i wysłać nagranie do posłuchania .

Rodzic przeprowadza z dzieckiem rozmowę na temat marzeń.

·       Co to są marzenia?

·        Czy Ty masz jakieś marzenia?

·        Czy wszystkie marzenia się spełniają?

·       Czy marzenia są potrzebne?

Rodzic zwraca uwagę, że wszyscy mamy marzenia, ale nie wszystkie mogą się spełnić.

-„Taniec marzyciela”– zabawa ruchowa; doskonalenie umiejętności wyra­żania ruchem treści utworu

Improwizacja ruchowa z wykorzystaniem kolorowych wstążek do utworu Marzenie miłosne Franciszka Liszta

https://www.youtube.com/watch?v=H0kCVZV6qRM

- „Pociąg marzeń” – doskonalenie umiejętności konstrukcyjnych, rozwijanie fanta­zji i wyobraźni

Z czasopism, gazet kolorowych, kolorowanek dziecko wycina obrazki przedstawiające różne sprzęty i przedmioty do zabawy( np. piłki, drabinki, skakanki) i nakleja je na  formacie kartki A4.Może dorysowywać różne elementy lub ramki komponować obraz techniką kolażu. Może to być kilka kartek , które później sklejamy i tworzymy pociąg marzeń.

Oczywiście czekam na zdjęcia waszych prac.

- ,,Na Wyspę Marzeń zabiorę”- ćwiczenie pamięci, zabawa z rodziną.

Dziecko mówi:

• Na Wyspę Marzeń zabiorę… (kończy zdanie nazwą przedmiotu).

   Kolejny uczestnik powtarza zdanie i dokłada swój przedmiot.

   Zabawa trwa do czasu , aż ktoś się pomyli

-,,Skarby z Wyspy Marzeń”- zabawa sensoryczna.

Poszukaj pudełka kartonowego np. po butach wytnij w pokrywce otwór. Włóż do niego różne przedmioty. Dziecko wkłada do pudełka rękę i rozpoznaje  przedmiot jedynie po dotyku. Podaje jego nazwę, dzieli na sylaby,  i próbuje wymyśleć do wyrazu rym np. skakanka-szklanka.

Zachęcam do wykonania :

KPcz.4str. 32a – podawanie nazw obrazków, odczytywanie wyrazów, łączenie ze sobą tych, które się rymują, rysowanie schematu skrzydła motyla.

KPcz.4str. 32b – rysowanie po śladzie, kolorowanie obrazka.

- „Zabawy dzieci z różnych stron świata” – doskonalenie umiejętności orientacji w schemacie ciała, rozwijanie sprawności fizycznej i koordynacji wzrokowo-ru­chowej.

Rozmowa z dzieckiem na temat jego ulubionych zajęć, zabaw oraz zabaw dzieci innych narodowości.

Zabawy dzieci z różnych stron świata:

• „Rzeka słów” – zabawa z Indii (Azja).Rodzic ustala zakres słów, np. zwierzęta, rośliny. Podaje pierw­sze słowo, a dziecko dodają kolejne. Każde słowo musi zaczynać się głoską, którą kończyło się poprzednie, np. tygrys – smok. Kto w ciągu 10 sekund nie poda wyrazu, odpada z gry. Także w Polsce dzieci często grają w tę grę i nazywają ją „Podaj słowo”.

Rybak- zabawa z Niemiec. uczestnicy stoją na przeciwko siebie lub siedzą na krześle. Jeden z uczestników ma ręce wyciągnięte przed siebie, drugie rybak wodzi jedna ręką pod dłońmi  i mówi tekst Łowiłem ryby przez całą noc, ale złowiłem ich bardzo mało. Po czym próbuje znienacka klepnąć w dłonie przeciwnika Jeśli mu się powiedzie – następuje zmiana ról.  (Zabawa w łapki).

• „Ciepło – zimno” – zabawa z Liberii (Afryka). Jedna osoba chowa jakiś przedmiot i daje wskazów­ki pozostałym – w wersji polskiej słowami: „ciepło”, jeśli dana osoba zbliża się do przedmiotu, lub „zimno”, jeśli się od niego oddala; w wersji z Liberii miejsce ukrycia przedmiotu sygnalizuje się nie słowami, ale klaskaniem z różnym natężeniem,  w zależności od odległości kryjówki.
• „Ojciec Szymon każe” – zabawa z Panamy (Ameryka Środkowa). Na środku koła stoi ojciec Szy­mon i pokazuje wymyślone przez siebie figury, które reszta uczestników musi wykonać. Potem ojciec Szymon wybiera zmiennika. W polskich przedszkolach dzieci bawią się w tę zabawę, ale pod nazwą „Jeż”: Na dywanie siedzi jeż co on robi to my też…(jeż pokazuje różne czynności a dzieci go naśladują)
• „Skakanie w workach” – zabawa dzieci kolumbijskich plantatorów kawy, którzy mają pod do­statkiem parcianych worków na ziarenka kawy. Dzieci zostają podzielone na 2 lub 3 zespoły i ustawione w szeregach. Każda drużyna dostaje duży worek (może być to specjalnie uszyty worek 50 cm x 70 cm lub worek na ziemniaki). Dzieci kolejno skaczą w workach do celu i wracają do szeregu, przekazując worek następnemu koledze. Wygrywa drużyna, której wszyscy uczest­nicy jako pierwsi poradzą sobie z tym zadaniem. Utrudnieniem może być skakanie w kapeluszu – plantatorzy noszą białe lub słomkowe kapelusze. Jeśli dziecko zgubi kapelusz, musi założyć go na głowę, zanim zacznie kontynuować skoki.

-  „Enchoque” –  praca plastyczna;  wykonanie zabawki, doskonalenie umiejętności konstrukcyjnych, rozwijanie fantazji i wyobraźni.

Zabawka pochodzi  z Boliwii. Boliwia leży w Ameryce Południowej, jest trzy razy większa niż Polska, mieszkają tam Indianie. Oryginalne  enczioke składa się z drewnianego kijka i drewnianej kuli połączonej sznurkiem. W kuli jest wydrążony otwór. Gracz trzyma kijek i stara się , podrzucając kulkę w powietrze, nadziać ją na patyk.

Jak zrobić zabawkę -  https://www.youtube.com/watch?v=KTyqMbhBbGQ 

Zabawkę można zrobić z papierowego lub plastikowego kubeczka, kawałka cienkiego sznurka i folii aluminiowej( w środku z orzechem włoskim).Odetnij 50-60 cm sznurka, końcówkę kładąc na folii aluminiowej, a następnie zgnieć folę tak, by powstała kulka, a sznurek trzymał się w środku. Grubą igłą rodzic robi otwór w dnie kubeczka , przewleka nitkę i zawiązuje supeł.

Życzę udanej zabawy i proszę o zdjęcie zabawki oraz jeśli ktoś ma ochotę filmu  z zabawy enczioke

Zachęcam do wykonania :

KPcz.4str. 33a – pisanie wyrazów po śladzie, łączenie zdjęcia z podpisem, kolorowanie. odnale­zienie w książkach i albumach informacji na temat zabaw dzieci z różnych krajów

KPcz.4str.33b –układanie wyrazów z rozsypanki literowej, łączenie wyrazów   z obrazkami.

Życzę wszystkim wytrwałości i udanej pracy:)

Pozdrawiam serdecznie!!!